Dzika grusza

MFF w Cannes 2018: Konkurs Główny MFF w Ghent 2018: Konkurs Główny

W Dzikiej gruszy Nuri Bilge Ceylan wraca do poetyki, która w 2014 roku przyniosła mu Złotą Palmę za Zimowy sen. Ponownie najważniejszym elementem filmu okazuje się pełen detali i długich rozmów scenariusz, który Ceylan inscenizuje z pietyzmem godnym “tureckiego Czechowa”. Bohater Dzikiej gruszy, absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji. Jako przybysz z większego miasta patrzy z mieszanką niechęci i pobłażania na prowincjonalną społeczność, którą opuścił przed laty. Stopniowo jednak życie w Çan angażuje go coraz bardziej, a marzenia o sukcesie - i wymarzonej karierze pisarza - okazują się trudne do urzeczywistnienia. Nasycony kolorami zmieniających się pór roku (zwłaszcza czerwono-złocistej jesieni) film jest wnikliwym portretem wielopokoleniowej rodziny, w którym koszmary senne przeplatają się z filozoficznymi dysputami o Koranie. Gęsta, choć na pozór minimalistyczna Dzika grusza opowiada o niepokornej młodości mierzącej się z dziedzictwem ojców.